Month: November 2021
වැස්ස
මම මහා හුගක් ආසයි වැස්සට… වැස්ස තමයි.. අපේ හිතේ තියෙන සිතුවිලි ඇහැරවන්නේ.. කොච්චර මිනිස්සු වැස්සත බැන්නත්… මේ ලෝකේ කිසිම කෙනෙක් වැස්සට වෛර කරන්නේ නැහැ… වැස්ස ඒ තරම්ම අපිට සමීපයි… සමහර අය ඉන්නවා වැස්සට උන්මන්තකයෙක්. වගේ ආදරේ කරන… ඉතින් මමත් එහෙම උන්මන්තකයෙක්… වැස්ස වෙලාවට නිකන් හරි කූඩයක් ඉහලන් එහාට මෙහාට යන්න… මම ආසම දෙයක්… ..
එහෙව් වෙලාවට මට උබව මතක් නොවේනවා කිව්වොත් නම් ඒක අමූලික බොරුවක් වෙනවා…
එක දවසක … මම එහෙම වැස්සත් එක්ක යද්දී…මට දැනුනා… ඔයා මගේ ලාගත් ඇවිත් මගේ කුඩේ අල්ලන් ඉන්නවා… මං අදටත් ආදරෙයි ඒ හැඟීමට…ඒත්
මොන හේතුවටද දන්නෙ නැහැ අද…
මම මෙහෙම ඉන්නේ….
අගක් මුලක් නැති අහිංසක
ආදරයක හිර වෙලා ..
මමයි ඔයයි අපේ දුර තියන් ඉන්න ඕන කියලා
හිතුවක් … ඉතින්
කුමක් කරන්නද
වැස්ස අපි එකතු වෙනවට කැමතිනම්….
මම මහ පොළව වෙමි … ඔබව අත් නොහරින
ඔව් උබ මට අහම්බයක්
අහම්බෙන් මගේ ජීවිතයට ආව….
කණාමැදිරි එළියක්…
අදුරෙන් වේලිලා අදුරටම හුරු
වෙලා හිටිය මට
පුංචිම එළියක් පෙන්නලා
මේක එළිය කියලා මතක් කර
උබ…
මගේ ජීවිතේට අහම්බෙන්
එබුන… චූටිම කණාමැදිරියෙක්
හරිම ලස්සන අහිංසක
එළියක් විහිදන
කෙනෙක් ..
එක දවසක් මට මතකයි
මගේම කවියකට
ඔබ පිළිතුරු බැන්ද…
මම හදකට සමාන කරන්නේ
කොහොමද කියලා…
ඉතින් කිමද ඔබ
සදක් වුවත්
ඉරක් වුවත්
පුංචි කණාමැදිරියෙක් වුවත්..
ඉතින් කිමද ඔබ
අමාවක වුවත්
සූර්යග්‍රහණයක් වුවත්
චන්ද්‍රග්‍රහණයක් වුවත්….
මම
සදාතනික මහා පොළව වුණාකොට…
කුමක් වුවත් ඔබව අත්නොහරින….
මානස විල 
You must be logged in to post a comment.